สรุปภัยพิบัติด้านสภาพภูมิอากาศบนโลกตั้งแต่วันที่ 14 สิงหาคมถึง 20 สิงหาคม 2567

ตุรกี

ตุรกียังคงต่อสู้กับไฟป่าที่กลืนกินพื้นที่ต่างๆ ของประเทศ

เมืองใหญ่อันดับสามในตุรกี อิซมีร์ และจังหวัดโดยรอบได้รับผลกระทบอย่างรุนแรง

ไฟไหม้ใกล้อิซมีร์เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 15 สิงหาคม เนื่องจากมีลมแรง เปลวไฟจึงลามไปยังพื้นที่อยู่อาศัยอย่างรวดเร็ว

ใน คาร์ชิยากะ, หนึ่งในเขตที่พัฒนาแล้วและมีประชากรหนาแน่นที่สุดของอิซมีร์ ไฟไหม้ครั้งนี้สร้างความเสียหายร้ายแรงอย่างยิ่ง

ผลพวงของไฟป่าในเมืองอิซมีร์ ประเทศตุรกี

ไฟไหม้ โหมกระหน่ำอยู่ในเมืองตลอด 24 ชั่วโมง สร้างความเสียหายให้กับบ้านเรือนและร้านค้าหลายสิบแห่งในเขตอุตสาหกรรม และลุกลามไปสู่อาคารพักอาศัยหลายชั้น

อพยพประชาชนกว่า 4,000 คนเพื่อความปลอดภัย จากเหตุเพลิงไหม้ดังกล่าว มีผู้ได้รับบาดเจ็บ 78 ราย ในจำนวนนี้ 29 รายต้องเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล

ตามที่หน่วยงานจัดการภัยพิบัติและเหตุฉุกเฉิน (AFAD) ระบุว่า มีการบันทึกไฟป่าที่มีความรุนแรงต่างกันทั้งหมด 247 ครั้งในประเทศ ระหว่างวันที่ 15 ถึง 18 สิงหาคม

มีการใช้ทรัพยากรจำนวนมหาศาลเพื่อต่อสู้กับพวกมัน: ผู้เชี่ยวชาญ 25,000 คน อาสาสมัครจำนวนมาก เฮลิคอปเตอร์และเครื่องบิน 105 ลำ และโดรน 14 ลำ

ไฟป่าลุกลามครอบคลุมพื้นที่กว้าง ท้องฟ้าสีส้ม ตุรกี

อพยพประชาชนแล้วทั้งหมด 4,700 คนทั่วประเทศ ในจังหวัดอิซมีร์ มานิซา และอายดิน ไฟไหม้อาคารเสียหาย 142 หลัง ซึ่งบางส่วนถูกไฟไหม้ทั้งหมด

พายุโซนร้อนเออร์เนสโต

เมื่อวันที่ 14 สิงหาคม พายุโซนร้อนเออร์เนสโต ซึ่งเป็นพายุเฮอริเคนระดับ 1 พัดถล่มเปอร์โตริโก โดยมีฝนตกหนัก น้ำท่วมถนนและออกเดินทาง ประชาชน 120,000 คนไม่มีน้ำประปา ในบางพื้นที่ มีการบันทึกปริมาณน้ำฝนมากกว่า 250 มม. (9.8 นิ้ว)

บนเกาะเปอร์โตริโก บ้านและธุรกิจมากกว่าครึ่งหนึ่ง—อาคารประมาณ 750,000 หลังถูกทิ้งไว้โดยไม่มีไฟฟ้าใช้

น้ำท่วมรุนแรงหลังพายุเฮอริเคนเออร์เนสโตในเปอร์โตริโก

การเสริมกำลังให้กับพายุระดับ 2 เออร์เนสโต ยังคงดำเนินเส้นทางการทำลายล้างต่อไป ส่งผลกระทบต่อเบอร์มิวดา ชาวบ้านต้องเผชิญกับลมกระโชกแรงถึง 138 กม./ชม. (85 ไมล์ต่อชั่วโมง) และมีฝนตกหนัก

ในพื้นที่ส่วนใหญ่ของชายฝั่งทะเลตะวันออกของสหรัฐอเมริกา พายุเฮอริเคนเออร์เนสโตทำให้เกิดน้ำท่วมและคลื่นที่คุกคามชีวิต ส่งผลให้มีผู้เสียชีวิตอย่างน้อย 3 ราย และพัดบ้านสองชั้นหลังหนึ่งลงสู่มหาสมุทร

สหรัฐอเมริกา

เมื่อวันที่ 18 สิงหาคม ฝนตกหนักทางตะวันตกเฉียงใต้ของคอนเนตทิคัต สหรัฐอเมริกา โดยบางพื้นที่ได้รับความเสียหาย ปริมาณน้ำฝนสูงสุด 300 มม. (11.8 นิ้ว)

รถจมน้ำเกือบหลังคา เหตุฝนตกหนักในรัฐคอนเนตทิคัต สหรัฐอเมริกา

พื้นที่ที่ได้รับผลกระทบหนักที่สุดคือเทศมณฑลแฟร์ฟิลด์และนิวเฮเวน ซึ่งมีแม่น้ำหลายสายไหลล้นตลิ่งและเกิดดินถล่ม สำนักบริหารจัดการเหตุฉุกเฉิน ระบุว่า ถนนและสะพานถูกทำลาย และเกิดแก๊สรั่วครั้งใหญ่

ในเมืองซอลส์บรี ถนน 15 สายถูกปิดสนิทเนื่องจากน้ำท่วม เกิดเหตุไฟฟ้าดับเป็นวงกว้าง

เมืองอ็อกซ์ฟอร์ดถูกโจมตี ปริมาณน้ำฝนที่รุนแรง—342.9 มม. (13.5 นิ้ว)—และน้ำท่วมอย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน ส่งผลให้มีผู้เสียชีวิต 2 ราย และอีกหลายสิบคนติดอยู่ในกระแสน้ำที่โหมกระหน่ำ

น้ำท่วมฉับพลันกวาดบ้านเรือนในเมืองอ็อกซ์ฟอร์ด สหรัฐอเมริกา

ในเมืองมอนโร ฝนตกหนักลงมาอย่างที่ไม่เคยพบเห็นมาก่อนอย่างน้อย 200 ปีที่ผ่านมา เมืองได้รับปริมาณฝน 253.9 มม. (10 นิ้ว)

แคนาดา

เมื่อเช้าวันที่ 16 สิงหาคม พ.ศ.2561 พายุทอร์นาโด EF1 พัดถล่ม ผ่านเมืองเล็กๆ แอร์ ในออนแทรีโอ เส้นทางของมันยาวกว่า 5 กม. (3.1 ไมล์) กว้าง 230 ม. (755 ฟุต) โดยมีความเร็วลมสูงสุดประมาณ 165 กม./ชม. (102 ไมล์ต่อชั่วโมง)

พายุทอร์นาโดพลิกคว่ำรถรางเปล่า รถบรรทุกพร้อมรถพ่วง สร้างความเสียหายอย่างรุนแรงต่ออาคารร้านค้าและศูนย์การก่อสร้าง และทำให้ประชาชน 3,000 คนไม่มีไฟฟ้าใช้ ต้นไม้หักโค่นและหน้าต่างในบ้านแตกร้าว/span>

ทอร์นาโดพลิกคว่ำรถรางเปล่าในออนแทรีโอ แคนาดา

เนปาล

เมื่อวันที่ 16 สิงหาคม ทะเลสาบน้ำแข็งระเบิด ทำให้เกิดการล้นแม่น้ำเทมในประเทศเนปาลอย่างกะทันหัน น้ำได้พัดเอาโคลน กรวด และก้อนหินลงมาตามทางลาดของเทือกเขาหิมาลัยเข้าสู่พื้นที่อยู่อาศัย

ในหมู่บ้านท่องเที่ยว เทม ซึ่งตั้งอยู่ในเทศบาลคุมบู ปาซัง ลามู อำเภอโซลูคุมบู จังหวัดโคชิ กระแสน้ำโคลนอันทรงพลังได้ทำลายถนน บ้าน โรงแรม โรงเรียน และคลินิก เกือบครึ่งหนึ่งของหมู่บ้านถูกทำลาย และส่วนที่เหลือไม่สามารถอยู่อาศัยได้ การสื่อสารผ่านมือถือหยุดชะงัก

ผู้คนมากกว่า 130 คนถูกบังคับให้ออกจากบ้าน ณ วันที่ 20 สิงหาคม 2567, มีคนหายไปหนึ่งคน และการค้นหายังดำเนินต่อไป

ถูกทำลายด้วยโคลน: หมู่บ้านท่องเที่ยวเทม เนปาล

ปัจจุบันเป็นพื้นที่นอกฤดูท่องเที่ยวและโรงแรมต่างๆ แทบจะว่างเปล่า มิฉะนั้น ดินถล่มอาจส่งผลให้มีผู้เสียชีวิตจำนวนมาก

สิ่งสำคัญคือต้องทราบว่าทะเลสาบน้ำแข็งอีกสองแห่งอาจก่อให้เกิดอันตรายและอาจระเบิดเมื่อใดก็ได้

รัสเซีย

วันที่ 18 สิงหาคม เวลา 07.10 น. ตามเวลาท้องถิ่น แผ่นดินไหวรุนแรงขนาด 7.0 ริกเตอร์ ถล่มเมืองคัมชัตกา ประเทศรัสเซีย

ตามรายงานของสำนักงานธรณีฟิสิกส์แห่งสถาบันวิทยาศาสตร์แห่งรัสเซีย ศูนย์กลางของเหตุการณ์แผ่นดินไหวครั้งนี้ตั้งอยู่ในมหาสมุทรแปซิฟิก ห่างจากเมืองหลวงของภูมิภาค เปโตรปัฟลอฟสค์-คัมชัตสกี 108 กม. แผ่นดินไหวลึกเพียง 6 กม. (3.7 ไมล์)

แรงสั่นสะเทือนในตอนเช้าทำให้ชาวบ้านหวาดกลัว ของคัมชัตกา ผู้คนต่างพากันรีบออกไปข้างนอกพร้อมกับข้าวของของพวกเขา โคมไฟระย้าแกว่งไปมาในอพาร์ตเมนต์ จานแตก และเฟอร์นิเจอร์ล้มลง

รู้สึกถึงแรงสั่นสะเทือนใน เยลิโซโว และ สหรัฐอเมริกา - เขต คัมชัตสกี้ เช่นเดียวกับในเมือง ของ วิลิยูชินสค์ และเปโตรปาฟลอฟสค์-คัมชัตสกี

ตาม ยูเอสจีเอส เพจเจอร์ ประมาณการ มีคนมากถึง 3,000 คนมีอาการสั่นอย่างรุนแรง ในขณะที่ 257,000 คนรู้สึกสั่นปานกลาง 

ตามมาด้วยอาฟเตอร์ช็อกขนาด 3.9 ถึง 5.0 ริกเตอร์

เกือบจะพร้อมกัน ภูเขาไฟ ชิเวลุค ก็เริ่มทำงาน ในคืนวันที่ 18 สิงหาคม มีการบันทึกแผ่นดินไหวและฟ้าผ่าจากภูเขาไฟจำนวน 389 ครั้งในบริเวณใกล้เคียงกับภูเขาไฟ

ชิเวลุค ภูเขาไฟปล่อยเถ้าถ่านออกมา ภูมิภาคคัมชัตกา รัสเซีย

ในตอนเช้า ภูเขาไฟปล่อยกลุ่มเถ้าถ่านออกมาสูงถึง 9 กม. (5.6 ไมล์) เหนือระดับน้ำทะเล โดยมีเส้นทางยาว 492 กม. (305 ไมล์)

เถ้าภูเขาไฟปกคลุมการตั้งถิ่นฐาน อุซต์-คัมชัตสค์ และ ครูโตเบเรโกโว มีการประกาศรหัสการบินสีแดง ในคัมชัตกา

ฝนตกหนักและน้ำท่วมรุนแรงทำให้เกิดความวุ่นวายมาสู่หลายประเทศในแอฟริกา

ไนเจอร์

ในภูมิภาคทาฮูอา ประเทศไนเจอร์ ถนนกลายเป็นกับดักร้ายแรง วันที่ 14 สิงหาคม บนทางหลวงสายตาลัมเสส-ตาฮัว น้ำท่วมรถบัสพร้อมผู้โดยสาร 2 คัน แม้ว่าผู้คนจะพยายามช่วยตัวเองอย่างสิ้นหวัง แต่ก็มีผู้เสียชีวิต 52 ราย

กระแสน้ำยังพัดพาคนเดินถนนที่มุ่งหน้าไปยังตลาดตามถนนเส้นเดียวกันออกไป มีรายงานว่ามีคนสูญหายหลายคน

น้ำท่วมหนักปิดกั้นถนน ตัดผู้คนออกจากโลกภายนอกไนเจอร์

ในวันที่ 18 สิงหาคม ถนนจากนีอาเมไปยังดอสโซ นีอาเมไปยังฟีลิงเก และนีอาเมไปยังโคลโลถูกปิด การคมนาคมขนส่งและการเข้าถึงเมืองหลวงที่ซับซ้อนนี้ เนื่องจากเป็นเส้นทางหลักสามเส้นทางสู่นีอาเม

ในพื้นที่ที่ได้รับผลกระทบ ถนนถูกน้ำท่วมและพืชผลถูกทำลาย

บริษัทขนส่ง ริมโบ และซาลิม หยุดดำเนินการ และเจ้าหน้าที่เตือนว่าขณะนี้การเดินทางใดๆ มีความเสี่ยงถึงอันตรายถึงชีวิต!

ไนจีเรีย

เกษตรกรในไนจีเรียแทบไม่ฟื้นตัวจากภัยแล้งเมื่อมีฝนตกหนักในพื้นที่ทางตอนเหนือของประเทศซึ่งปกติแล้วจะแห้งแล้งและเป็นทะเลทราย สิบรัฐได้รับผลกระทบแล้ว: คาโน, ซัมฟารา, เบาชิ, โยเบ, โซโคโตะ, นาซาราวา และอื่นๆ ในหลายพื้นที่ฝนยังตกไม่หยุดตั้งแต่ต้นเดือนสิงหาคม

น้ำท่วมบ้านเรือนเสียหาย พัดหายไปบางส่วน ทางด่วนคาโน-ไมดูกูรี และน้ำท่วมพื้นที่เกษตรกรรม

ใน จิกาวา รัฐ พืชธัญพืชมากกว่า 2,700 เฮกตาร์ (6,670 เอเคอร์) ถูกทำลาย

ตามที่สำนักงานจัดการเหตุฉุกเฉินแห่งรัฐ (SEMA) ของบาอุจิ รัฐมีผู้เสียชีวิต 4 รายในภูมิภาค

น้ำท่วมบ้านในเบาชี รัฐไนจีเรีย

ชาด

ภูมิภาคทิเบสตีในชาดประสบกับปริมาณน้ำฝนที่สูงผิดปกติ ในพื้นที่แห้งแล้งแห่งนี้ แม้แต่ในเดือนสิงหาคม ซึ่งเป็นเดือนที่มีฝนตกชุกที่สุดของปี—โดยทั่วไปปริมาณน้ำฝนจะไม่เกิน 2.5 ชั่วโมงต่อเดือน (ค่าเฉลี่ยสำหรับเดือนสิงหาคมในภูมิภาคคือ 5 มม. หรือ 0.2 นิ้ว).

อย่างไรก็ตาม ฝนตกต่อเนื่องมาเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์แล้ว ทำให้เกิดน้ำท่วมเป็นวงกว้างและมีผู้เสียชีวิต 54 ราย

ผู้คนอพยพหนีน้ำท่วมในเขตทิเบสตี ​​ประเทศชาด

เมื่อวันที่ 16 สิงหาคม 6 เขตของภูมิภาคถูกน้ำท่วม ยานพาหนะหลายพันคันถูกพัดหายไป และบ้านเรือน 16,200 หลังได้รับความเสียหายหรือถูกทำลาย มีผู้ได้รับผลกระทบมากกว่า 261,000 คน

พายุลูกใหญ่ยังถล่มยุโรปด้วย

ออสเตรีย

เมื่อวันที่ 16 สิงหาคม รัฐทิโรลของออสเตรียได้รับผลกระทบอย่างหนัก ฝนตกหนักในเมืองแซงต์อันทอน อัม อาร์ลแบร์ก น้ำท่วมถนนและบ้านเรือน ทำให้เกิดดินถล่มหลายครั้ง และทำให้รถยนต์อย่างน้อย 3 คันจมลงไปในแม่น้ำ

รถยนต์คันหนึ่งแล่นออกจากถนนในบริเวณสกีรีสอร์ทของ เซนต์แอนตัน ออสเตรีย

หนึ่งในเส้นทางคมนาคมที่สำคัญที่สุดในเทือกเขาแอลป์ อาร์ลเบิร์ก ทางผ่านถูกปิดชั่วคราวเนื่องจากดินถล่ม

ในรัฐโลว์เออร์ออสเตรีย ส่วนระหว่างเขตฮอลลาบรุนน์และกอลแลร์สดอร์ฟ เขื่อนกั้นทางรถไฟถูกพัดพาไป ทำให้บริการรถไฟต้องหยุดชะงัก

เมื่อวันที่ 17 สิงหาคม เกิดพายุรุนแรงที่มีลูกเห็บและฝนตกหนักเป็นประวัติการณ์ทางตอนเหนือของกรุงเวียนนา ฝนตกหนัก 110 มม. (4.3 นิ้ว)—ปริมาณน้ำฝนฤดูร้อนสูงสุดที่บันทึกไว้ในประวัติศาสตร์ 152 ปีของการสังเกตการณ์ทางอุตุนิยมวิทยาในภูมิภาค

ถนน ถนน และทางลอดถูกน้ำท่วม และบริการรถไฟบนเส้นทางในเมืองหยุดชะงัก

อิตาลี

เมื่อวันที่ 15 สิงหาคม ลมแรงมากพัดถล่มภูมิภาคลิกูเรีย ทำให้เกิดความเสียหายต่อพื้นที่ชายหาดของริเวียราอิตาลี เต็นท์ฉีกขาด กระเบื้องมุงหลังคา และเสาล้มกระจัดกระจายไปทั่ว ในเมืองเวนติมิเกลีย ความเร็วลมสูงถึง 141 กม./ชม. (87 ไมล์ต่อชั่วโมง) แหล่งน้ำหลายแห่งก็ก่อตัวขึ้นในภูมิภาคนี้ด้วย

แหล่งน้ำตามแนวชายฝั่งลิกูเรีย ประเทศอิตาลี

พายุรุนแรงโจมตีแคว้นทัสคานีของอิตาลีเมื่อวันที่ 18 สิงหาคม ในเมืองปิติกลิอาโน ฝนตกมากกว่า 25 มม. (1 นิ้ว) ในเวลาเพียง 15 นาที น้ำและโคลนเต็มถนนแคบๆ ทำให้ไม่สามารถสัญจรได้ ปิดถนนหมายเลข 74

นอกชายฝั่งปาแลร์โม เกิดพายุและพายุทอร์นาโด จม ซูเปอร์ยอชท์ 56 เมตร (184 ฟุต) เบย์เซียน บนเครื่องมีผู้เสียชีวิต 22 ราย 15 รายได้รับการช่วยเหลือแล้ว และมีผู้เสียชีวิต 7 ราย

เกาหลีใต้

เมืองหลวงของเกาหลีใต้เผชิญอยู่ ค่ำคืนเขตร้อนที่ยาวนานที่สุดนับตั้งแต่การตรวจวัดอุตุนิยมวิทยาเริ่มขึ้นในปี 2450

ในกรุงโซล มีคืนติดต่อกัน 30 คืน ตั้งแต่วันที่ 22 กรกฎาคม ถึง 20 สิงหาคม ซึ่งอุณหภูมิไม่ลดลงต่ำกว่า 25°C (77°F)

คนหนีร้อนเกาหลีใต้

สถานการณ์เดียวกันนี้เกิดขึ้นในปูซาน ที่ไหน คืนเขตร้อนกินเวลา 22 วัน บันทึกของปูซานคือ ยาวนานที่สุดในรอบ 121 ปี ตั้งแต่ปี 2447

ความร้อนในตอนกลางคืนเป็นอันตรายอย่างยิ่งเนื่องจากจะทำให้ผู้คนและระบบนิเวศไม่สามารถฟื้นตัวได้

เมื่อวันที่ 17 สิงหาคม “การวิ่งกลางคืนฤดูร้อน 2567” ประจำปี 10 กม. ในเมืองฮานัมต้องหยุดลงก่อนกำหนดเนื่องจากความร้อนจัด ในระหว่างการวิ่งตอนกลางคืน ร้อนมากจนผู้เข้าร่วม 28 คนไม่สามารถไปต่อได้ ในเวลานั้น อุณหภูมิในฮานัมอยู่ที่ 30.1 °C (86.2 °F) โดยมีความชื้น 69% ทำให้รู้สึกเหมือน 31.3 °C (88.3 °F) ผู้เข้าร่วมบางคนถึงกับเป็นลม และมีผู้เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล 19 คน คนอื่นๆ ได้รับความช่วยเหลือ ณ ที่เกิดเหตุ

ตั้งแต่วันที่ 20 พฤษภาคม ผู้คนในเกาหลีใต้จำนวน 2,704 คนต้องทนทุกข์ทรมานจากการเจ็บป่วยจากความร้อน และน่าเสียดายที่มีผู้เสียชีวิต 23 คน

ตามที่สถาบันระหว่างประเทศเพื่อสิ่งแวดล้อมและการพัฒนาระบุว่า จำนวนวันที่มีอุณหภูมิ 35°C (95°F) หรือสูงกว่าในเมืองหลวงหลักๆ ของโลกเพิ่มขึ้น 52% ในช่วง 30 ปีที่ผ่านมา

เดือนตั้งแต่เดือนกุมภาพันธ์ถึงกรกฎาคม 2567 ได้สร้างสถิติสูงสุด ในทุกตัวชี้วัดทางสถิติ

ในปี 2567 มีการบันทึกอุณหภูมิของประเทศ 15 รายการ และอุณหภูมิของประเทศ 130 รายการต่อเดือน

แผนที่แสดงสถานที่ที่มีอุณหภูมิ 50°C (122°F) ขึ้นไปตั้งแต่เดือนกรกฎาคม 2566 ถึงกรกฎาคม 2567

ตามที่นักอุตุนิยมวิทยา แม็กซิมิเลียโน เอร์เรรา กล่าวว่าเหตุการณ์ความร้อนจัดจำนวนเท่านี้เกินกว่าที่เคยเห็นหรือคิดว่าเป็นไปได้มาก่อน

ในบางวัน มีการตั้งค่าบันทึกอุณหภูมิทั้งกลางวันและกลางคืนหลายพันรายการพร้อมกัน

ข้อมูลนี้เน้นย้ำอีกครั้งว่าความก้าวหน้าของเหตุการณ์สภาพอากาศสุดขั้วนั้นน่าตกใจมาก ตอนนี้ทุกคนตระหนักถึงความก้าวหน้านี้แล้ว แต่บางคนก็ยังกลัวที่จะยอมรับความเป็นจริง ไม่เห็นหนทางข้างหน้า และไม่เข้าใจว่ามนุษยชาติจะทำอะไรได้บ้างเพื่อรับมือกับภัยพิบัติทางธรรมชาติ

ผู้คนมักถามคำถามเช่น: เราจะต่อสู้กับธรรมชาติได้อย่างไร?

มีคำตอบสำหรับคำถามนี้ ไม่อย่างนั้นก็คงไม่มีประโยชน์ที่จะพูดคุยเรื่องนี้ ปัจจุบันมีนักวิทยาศาสตร์ที่แท้จริงที่เข้าใจสาเหตุของภัยพิบัติเหล่านี้และวิธีป้องกันภัยพิบัติเหล่านี้ สิ่งเหล่านี้ไม่ได้เป็นเพียงสมมติฐานหรือการพัฒนาทางทฤษฎีเท่านั้น เป็นการศึกษาที่จริงจังและมีเหตุผลทางคณิตศาสตร์ แม้ว่าการวิจัยและการปรับปรุงเทคโนโลยีเหล่านี้เพิ่มเติมจะมีความจำเป็นอย่างแน่นอน แต่รากฐานสำหรับการจัดการวิกฤตสภาพภูมิอากาศก็มีอยู่แล้ว

ดังนั้นสิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้คือการสร้างเงื่อนไขทั้งหมดที่จำเป็นสำหรับการทำงานของนักวิทยาศาสตร์ชั้นนำ

หากมนุษยชาติทุ่มเวลาและทรัพยากรในการพัฒนาทางวิทยาศาสตร์ให้มากที่สุดเท่าที่มนุษย์ใช้ในการต่อต้านซึ่งกันและกัน เราจะสามารถแก้ไขปัญหาภัยพิบัติทางธรรมชาติที่ทวีความรุนแรงขึ้นได้หรือไม่ ใช่แน่นอน เราทำได้!

อย่างไรก็ตาม นักวิทยาศาสตร์ที่มีศักยภาพในการกอบกู้โลกยังขาดการสนับสนุนและยังไม่เป็นที่ทราบแน่ชัด

สื่อที่ถูกควบคุมจะนิ่งเงียบไปจนกว่าจะถึงจุดสิ้นสุด และมีเพียงคนธรรมดาเท่านั้น โดยเรียกร้องให้นักวิทยาศาสตร์และบรรดาผู้รวมกันเป็นหนึ่งเดียวกัน การจัดตั้งศูนย์วิทยาศาสตร์แบบครบวงจรสามารถเปลี่ยนแปลงสถานการณ์และมีอิทธิพลต่อเหตุการณ์ได้

คุณสามารถชมเวอร์ชันวิดีโอของบทความนี้ได้ ที่นี่: