İŞBİRLİKÇİ

Aslında uzun zaman önce parayla iletişimin benim için daha önemli olduğuna karar verdim. Bu yüzden, insanların hayatlarını kurtarmak adına gerçekleri dile getirmek için konferansa davet edildiğimde, parayı ve durumumu hatırladım ve olayın saygıma değmediğini düşündüm!

Hatta onlara saygılı bir şekilde cevap verdim! Bir nevi davetiniz için teşekkür ederim ama benim için ücretsiz, boş bir çaba. Bu sorunları bildirmekle uğraşmanız harika, ancak bunun için bana ödeme yapılmadı. Arrivederci, temasın sonu!

Vicdan kilit altında, ailem adada bir şatoda, üzerimde sandalet ve panama şapkası var! Serin! Muhteşem manzaralı havuzumda yıkanacağım, bir kokteyl içeceğim ve biraz ananas yiyeceğim!

Gürültü nereden geliyor? Bu yaygara ne hakkında? “Yeryüzü yanıyor, yer çatırdıyor. Kendinizi kurtarın arkadaşlar!” Kalkıp rahat rahat giyiniyorum. Tabii ki üzgünüm çünkü burada kefenle yatıyorum!

Balkon kenarına yaklaşırken merak ediyorum: hangi çatlaklar ve yangınlar? Ben bir klimatologum. tahminler yapıyorum. Ben bu konuda uzmanım. Bugün için böyle bir şey öngörülmedi.

Balkondayım, aşağıya bakıyorum. Anladığım kadarıyla vitrin ya da popülizm değil, gerçek bir ateş var 🔥İnsanlar gerçekten acı çekiyor ama bu nasıl mümkün olabilir? Genellikle bir ön uyarı vardır. Tedbir alınması gerekiyor, tahliye vs., uzun süredir protokol var ve bunu herkes biliyor!

Bir düşünce vücuduma elektrik boşalması olarak çarptı! Bunu cihazlarımda gördüm çünkü diğerlerini bilgilendiren benim! Lanet olsun! Sertlik paniğe yol açtı, kafamdan bir çığ geçti ve aniden ailemi hatırladım! Ormandalar, zaten yanıyorlar!

Balkondan deli gibi bağırıyorum ama milyonlarca insanın çığlığı bağırışımı bastırıyor. Konuyu anladım ve ağlamaya başladım. Bize de çarpacağını hiç düşünmemiştim!

Açgözlülükle biriktirdiğim tüm servet toz. çaresizim Şimdi söylediğim tek söz, uzun zaman önce unuttuklarım: “Babamız, yıllardır senden bir şey istemedim. Ailemi kurtar! Uzun zamandır körüm!”

Kafamda geçmişe dönüş, kendimden kendime geriye dönük film çekimleri!

Küçük bir çocukken çocukluğumu hatırladım. Ailemi, kalp atışlarımı ve insanlara hizmet etme ve dünyaya güneş ışığı getirme arzumu hatırladım!

Artı, bir durum aklıma geldi: Babam itfaiyeciydi ve bir keresinde bir parti sırasında endişe verici bir mesaj aldı. İnsanlar yanıyordu, yangınlar şiddetliydi ve kasabamızda tahliye ilan edildi!

Herkes panikledi, evler yandı. Çok küçüktüm, ağlıyordum ve kendime büyüyünce babam gibi bir kahraman olacağıma söz vermiştim! İnsanlar acı çekmesin ve korkunç iklim durumlarına girmesin diye.

İklimi araştıran ve insanlara zamanında bilgi veren biri olurdum. Çünkü bugün moda olan teknolojilerin doğal afetler karşısında aciz kaldığını kendi gözlerimle gördüm!

Yavaş yavaş kendime geliyorum, kim olduğumu hatırlıyorum. Çocukluğumdaki gibi gözyaşlarım yanaklarımdan süzülüyor. Göğsümde aynı kalp atışı ve ateş. Isınmama izin verdiğin için teşekkür ederim Tanrım!

Tüm bağlantılarımı kaldırdım ve bir alarm çaldım. Bu sefer başardık, sadece Tanrı'ya şükrediyorum! Yangın söndürüldü, kurban bulunamadı. Attığım mektubu hatırladım!

Buldum.

Açıyorum ve satırları okuyorum:

Sizleri 7 Mayıs 2022'deki foruma davet ediyoruz. Konulardan biri de iklim değişikliği. Doğaya neler oluyor? Sen bir uzmansın ve fikrine ihtiyacımız var. Milyarlarca insanı kurtarmak için sizden sadece iklim hakkındaki gerçeğe ihtiyacımız var! Mevcut durumda ancak birlik içinde çözümler bulabiliriz çünkü bunun daha bir başlangıç olduğuna ve iklimin daha da kötüye gideceğine dair bilgiler zaten var!

Mektubu kapattım ve dikkatlice bir kenara koydum. Ailemi aradım ve yıllardır ilk defa onları sevdiğimi söyledim!

Tüm aile başarımızın yalanlar ve herkesin önünde söylediğim sözlere güvenenlerin hayatları üzerine kurulu olduğunu itiraf ettim. Kendimi ifşa ettim, maskeleri çıkardım ve uzun yıllar sonra ilk defa rahat bir nefes aldım. Oğlumun gözlerinin içine baktım ve dedim ki: “Oğlum, sana söz veriyorum, gelecekte yaşayacaksın ve hayatın mutlu olacak. Tıpkı çocukluğumda yaptığım gibi güneşte sevineceksin!”

Artık ne yapmam gerektiğini biliyorum! Teslim olmayacağım! Senin için oğlum ve dünyadaki tüm insanların iyiliği için! Artık gerçeği söylemekten korkmuyorum çünkü sessizliğin bedeli insan hayatıdır.

Ve böyle olan tek kişi ben değilim!

Birlik içinde hareket etme örneği için teşekkürler! Yaratıcı Toplum ekibinin bir parçası olmaktan gurur duyuyorum!

Arkadaşlar! Başarılı olacağımızdan hiç şüphem yok! Ama bunun için her birimize ihtiyacımız var! Sonuçta, her birimiz uğruna harekete geçmeye değer bir değere sahibiz! Benim değerim küçük çocuklarımın geleceği ve dünyadaki her insanın hayatıdır!

Ve değeriniz nedir?